Dwór Artusa w Gdańsku jest jednym z dziesięciu obiektów, które powstały nad Bałtykiem od początku XVI w. i jedynym zachowanym w tak oryginalnym stanie do końca XX w. W Dworze stworzono centrum życia towarzyskiego, ujętego w szczegółowe przepisy. Odbywały się tu spotkania, biesiady, wesela, a także grano sztuki teatralne. Od 1742 r. służył również jako giełda. Budynek dworu wzniesiono w latach 1476-1481. Odbudowę, po zniszczeniach drugiej wojny światowej, zakończono w 1997 r. Wielką, gotycką halę dworu wypełniono dziełami sztuki fundowanymi przez bractwa Dworu Artusa od XV do XIX w. Do najważniejszych zabytków dworu należy największy piec kaflowy Europy, wysokości 10,64 metrów, składający się z 520 bogato zdobionych kafli. W Dworze Artusa podejmowane są współcześnie (podobnie, jak w czasach jego największej świetności) najwybitniejsze osobistości odwiedzające Gdańsk, np. monarchowie i prezydenci państw.