Zwiedzanie Wilna warto zacząć od jego historycznego serca – Placu Katedralnego. Głównym akcentem placu jest bazylika archikatedralna i dzwonnica.
Uważa się, że pierwsza katedra powstała tu w miejscu pogańskiej świątyni dla upamiętnienia chrztu króla Litwy Mendoga (Mindaugas) w roku 1251. Później katedrę wielokrotnie przebudowywano. Obecny wygląd z końca XVIII w. świątynia zawdzięcza Wawrzyńcowi Gucewiczowi, litewskiemu architektowi epoki klasycyzmu, jednak we wnętrzu wyraźne są ślady wcześniejszych stylów.
Dzwonnica katedry to przebudowana w 1530 roku dawna baszta o wysokości 57 m, stanowiąca niegdyś element murów obronnych miasta. Ich przebieg na terenie Placu Katedralnego jest zaznaczony płytami o czerwonym odcieniu. W 1989 roku przy dzwonnicy zaczynał się długi na 596 km Bałtycki Łańcuch, który utworzyły setki tysięcy trzymających się za ręce ludzi.
Ciągnący się od Wilna przez Rygę po Tallin żywy łańcuch zwiastował zbliżającą się niepodległość wszystkich trzech krajów bałtyckich. Mówi się, że umieszczona między katedrą a dzwonnicą „cudowna” płyta (z napisem „stebuklas”) spełnia ukryte pragnienia, o ile tylko są one dobre. Wystarczy tylko trzy razy się na niej obrócić. Spróbuj sam! Opodal Katedry w górę pną się mury Pałacu Władców (XVI w.), budynku reprezentacyjnego dawnego Zamku Dolnego. Częścią tego zamku był niegdyś Nowy i Stary Arsenał, a które obecnie mieszczą Litewskie Muzeum Narodowe i Muzeum Sztuki Użytkowej. Można w nich obejrzeć wiele ciekawych i niepowtarzalnych eksponatów. Na szczycie wzgórza stoi Zamek Giedymina.
Na drugim brzegu rzeki Wilenki wznosi się Góra Trzech Krzyży. W pobliskim zakolu rzeki rozciąga się Park Sereikiškės (wcześniej Ogród Bernardyński i Zamkowy, a także Ogród Botaniczny Uniwersytetu Wileńskiego). Plac Katedralny to także lubiane przez mieszkańców miasta miejsce różnorakich imprez, przedstawień i pokazów, a dzwonnica to popularny iwygodny punkt spotkań.

Opis zaczerpnięto z: http://veturo.pl