Brama Stągiewna to ostatnia gdańska brama z elementami architektury gotyckiej. Na bramę składają się dwie bardzo charakterystyczne baszty, wyglądem przypominające stągwie używane do przenoszenia mleka. Mała Stągiewka pochodzi z XV w. natomiast większą wieżę wybudowano w latach 1517-1519. Większa baszta zwana potocznie Stągwią jest potężną ceglaną budowlą. Wysokość do górnej krawędzi murów wynosi 20 m a średnica to około 12,6 m. Grubość muru w poziomie przyziemia ma 2,5 m od strony miasta i około 4 m od strony ulicy Długich Ogrodów. Baszta ta posiada 7 kondygnacji a najwyższą uzbrojono w baterię ciężkiej artylerii, niezwykle groźnej dla nacierającej piechoty. O walorach obronnych tak zaprojektowanego układu fortyfikacji przekonali się Krzyżacy, którzy podczas wojny z 1520 r. nie potrafili od tej strony zagrozić miastu.
W drugiej połowie XIX w. władze pruskie nosiły się z zamiarem rozbiórki obu wież jako rzekomo utrudniających rozwój miejskiego systemu komunikacyjnego. Energiczne protesty mieszkańców odniosły skutek i dzięki temu wielkie i bardzo ciekawe zabytki można oglądać do dnia dzisiejszego. Od strony wjazdowej zachowały się trzy herby: Gdańska, Rzeczypospolitej oraz Prus Królewskich.

Uwaga: Do przełączania się pomiędzy kompozycjami (przed/po) służą przyciski w prawym dolnym rogu.

.