Wyspa Spichrzów (dawniej niem. Speicherinsel) została utworzona w 1576 po przekopaniu kanału Nowej Motławy, który znajduje się po wschodniej stronie wyspy. Umiejscowiona jest w centrum miasta, na wschód od Głównego Miasta, otoczona wodami Motławy, Nowej Motławy i Opływu Motławy. Wykopanie kanału i utworzenie wyspy ułatwiło ochronę spichrzów przed częstymi grabieżami. Na wyspie wprowadzono całkowity zakaz przebywania w nocy, dodatkowo w nocy spuszczano watahy psów. Rabunek karano śmiercią.
W XVI wieku spichlerzy w Gdańsku było ok. 340! Przed spichlerzami położonymi nad brzegami rzeki zbudowano specjalny drewniany pomost służący do załadunku lub wyładowywania towarów.
Spichlerze nie miały numerów, ale ciekawe i niekiedy zabawne nazwy np. „Szara Gęś”, Niedźwiedzi Taniec”, „Wielbłąd”, „Trzy cytryny”, „Królowa nocy”. Budowniczowie często na ścianie umieszczali godło spichlerza, będące ilustracją jego nazwy- mogło mieć ono formę znaku lub rzeźby.

Widoczny na współczesnej fotografii spichlerz nosi nazwę Deo Gloria. Spichlerz ten spalił się w początkach 1930 roku. W tym samym 1930 roku odbudowano go ale już w nieco zmienionej formie, która trwa do dziś.

Poniżej zdjęcie spichlerzy z roku 1928.
Najciekawszy jest spichlerz z prawej strony na którym widać napis „Gdański Handel Zamorski SA”. Tak naprawdę była to firma „Bałtyk” spółka będąca przykrywką dla wywiadu i kontrwywiadu II Sztabu Generalnego Wojska Polskiego w Wolnym Mieście Gdańsku.
Po lewej stronie widać natomiast spichlerz Deo Gloria( ten z dwoma nadbudówkami na szczycie) z przed pożaru w 1930r.

Na ostatniej fotografii widoczny jest po lewej stronie spalony spichlerz Deo Gloria. Rok 1930